Слова "yell" і "shout" на першы погляд могуць здацца сінонімамі, аднак паміж імі ёсць важная розніца. "Yell" звычайна выкарыстоўваецца, калі крычыш нешта з вялікім напружаннем голасу, часта з-за моцных эмоцый, такіх як страх, боль ці гнеў. "Shout", з іншага боку, можа азначаць проста гучнае вымаўленне чагосьці, без такой моцнай эмацыйнай афарбоўкі. Часам гэта можа быць выклікана неабходнасцю быць пачутым на вялікай адлегласці.
Разгледзім прыклады:
"He yelled in terror when he saw the snake." (Ён крыкнуў ад жаху, калі ўбачыў змяю.) Тут "yell" падкрэслівае страх чалавека.
"She shouted across the field to her friend." (Яна крыкнула праз поле да сваёй сяброўкі.) Тут "shout" азначае проста гучнае вымаўленне, каб сяброўка пачула.
"Don't yell at me!" (Не крычы на мяне!) У гэтым выпадку "yell" выкарыстоўваецца ў кантэксце гневу.
"The coach shouted instructions to the players." (Трэнер крычаў інструкцыі гульцам.) Тут "shout" азначае гучнае, але не абавязкова эмацыйнае, вымаўленне.
Заўважце, што абодва словы могуць перакладацца як "крычаць" па-беларуску, але кантэкст дапамагае зразумець, якое слова больш падыходзіць у кожным выпадку. Часта "yell" мае больш негатыўную каннатацыю, чым "shout".
Happy learning!