Մեծ Բրիտանիայում անգլերեն լեզվով ուսումնական հաստատություններում սովորող դեռահասների համար այսօր մենք կքննարկենք անգլերեն «boring» և «dull» բառերի տարբերությունը:

Երկու բառերն էլ նշանակում են «անհետաքրքիր», բայց դրանց միջև կա նրբություն: «Boring» բառը նշանակում է, որ մի բան այնքան անհետաքրքիր է, որ մեզ հոգնեցնում է և մենք ցանկանում ենք դադարեցնել դրա հետ շփումը: Օրինակ, «The lecture was so boring that I fell asleep» (Լեկցիան այնքան անհետաքրքիր էր, որ ես քնեցի):

«Dull» բառը, մյուս կողմից, նշանակում է, որ մի բան անհետաքրքիր է, բայց ոչ այնքան հոգնեցնող: Այն կարող է լինել պարզապես միօրինակ կամ անհետաքրքիր: Օրինակ, «The movie was dull and predictable» (Ֆիլմը անհետաքրքիր և կանխատեսելի էր):

Երկու բառերն էլ կարող են օգտագործվել մարդկանց նկարագրելու համար: «A boring person» (անհետաքրքիր մարդ) նշանակում է մի մարդ, որի հետ շփումը հոգնեցնում է, իսկ «a dull person» (միօրինակ մարդ) նշանակում է մի մարդ, որը պարզապես անհետաքրքիր է, չունի հետաքրքիր հատկություններ կամ անսովոր վարք:

Ահա ևս մի քանի օրինակ՝

• «The party was boring» (Կուսակցությունը անհետաքրքիր էր)
• «He's such a dull speaker» (Նա այնպիսի միօրինակ խոսնակ է)
• «The job is incredibly dull» (Աշխատանքը անչափ միօրինակ է)
• «I found the meeting really boring» (Ես գտա, որ հանդիպումը շատ անհետաքրքիր էր)

Հիշեք, որ «boring»-ը ավելի ուժեղ բառ է, քան «dull»-ը։

Happy learning!