Երիտասարդ անգլերեն լեզվի սովորողների համար, հաճախ դժվար է լինում որոշել, թե երբ պետք է օգտագործել «grief» և «sorrow» բառերը։ Երկուսն էլ նշանակում են վշտի, տխրության զգացում, բայց կան էական տարբերություններ։ «Grief»–ը ավելի ուժեղ, խորը և երկարատև վշտի զգացում է, հաճախ կապված լինում է մեծ կորստի հետ, ինչպիսիք են մոտ մարդու մահը կամ ձեռքբերումների կորուստը։ «Sorrow»–ը ավելի ընդհանուր, մեղմ վշտի զգացում է, որը կարող է առաջանալ տարբեր պատճառներից։

Օրինակ՝

• Grief: "She felt deep grief after the death of her grandmother." (Նա խոր վշտի մեջ էր մեծ մայրիկի մահից հետո): Այստեղ «grief»-ը ցույց է տալիս խորը և երկարատև վշտի զգացում, որը կապված է մեծ կորստի հետ։

• Sorrow: "He felt a deep sorrow when he heard the sad news." (Նա խոր վշտի մեջ էր, երբ լսեց վշտալի լուրը): Այստեղ «sorrow»-ը նշանակում է ընդհանուր, մեղմ վշտի զգացում, որը կարող է առաջանալ տարբեր պատճառներից։

• Grief: "The grief over losing his job was overwhelming." (Աշխատանքը կորցնելուց առաջացած վշտը անսահման էր): Այստեղ «grief»-ը նկարագրում է ուժեղ և կոտրող վշտի զգացում։

• Sorrow: "She expressed her sorrow for his loss." (Նա իր վշտը հայտնեց նրա կորստի համար): Այստեղ «sorrow»-ը ցույց է տալիս համակրանքի և վշտակցության զգացում։

Մյուս կարևոր տարբերությունն է, որ «grief»-ը հաճախ ավելի ակտիվ և ֆիզիկական զգացում է, մինչդեռ «sorrow»-ը ավելի պասիվ է։ Այսպիսով, երբ լեզվի մեջ օգտագործեք «grief» և «sorrow» բառերը, մտածեք, թե որքան խորը և երկարատև է վշտի զգացումը։

Happy learning!