Երկու անգլերեն բառերը՝ «hear» և «listen», հաճախ շփոթում են, բայց նրանք իրարից էականորեն տարբերվում են։ «Hear» նշանակում է ձայն լսել անգամ առանց նպատակային լսելու։ Դա անգիտակից գործընթաց է։ «Listen», դրա փոխարեն, նշանակում է նպատակային լսելը, ուշադրություն դարձնելով լսվող ձայնին։ Այսինքն՝ լսելը «hear»-ի պասիվ գործողություն է, իսկ լսելը «listen»-ի ակտիվ։

Մեկնաբանենք օրինակներով։

• I heard a bird singing. (Ես լսեցի թռչնի երգը։) Այստեղ մարդը պարզապես լսել է թռչնի երգը, չի ջանացել հատուկ ուշադրություն դարձնել դրան։

• I listened to the teacher carefully. (Ես ուշադիր լսեցի ուսուցչին։) Այստեղ մարդը հատուկ ուշադրություն է դարձրել ուսուցչի խոսքին։

• I can hear the rain. (Ես կարող եմ լսել անձրևը։) Սա լսելու պասիվ գործողություն է։

• Listen to me! (Լսիր ինձ։) Սա հրաման է, որը նշանակում է ուշադիր լսել։

• Did you hear what she said? (Լսեցի՞ր, թե ինչ ասաց նա։) Այստեղ հարցվում է, թե արդյոք նկատել է խոսքը, չէ թե ուշադիր լսել։

• I was listening to music when the phone rang. (Ես երաժշտություն էի լսում, երբ զանգեց հեռախոսը։) Այստեղ նպատակային լսում էր տեղի ունենում։

Happy learning!