Անգլերեն «spirit» և «soul» բառերը հաճախ շփոթվում են, քանի որ երկուսն էլ կապված են մարդու ներքին աշխարհի հետ, սակայն իրենց իմաստով զգալիորեն տարբերվում են։ «Spirit» բառը նկարագրում է մարդու կենսունակությունը, դրական ենթագիտակցական մեծությունը, հոգեբանական դիմացկունությունը, և նրա հույսերը։ Մինչդեռ «soul» բառը ավելի խորը իմաստ ունի և վերաբերում է մարդու էությանը, հոգուն, նրա մտքերին, զգացմունքներին և հավատքներին։ Այսպիսով, «spirit» -ը կարելի է համեմատել էներգիայի հետ, իսկ «soul» -ը՝ հոգու էության հետ։

Մեկ օրինակ՝ «He has a strong spirit and never gives up.» (Նա ունի ամուր հոգի և երբեք չի հանձնվում։) Այստեղ «spirit» բառը նկարագրում է մարդու դիմացկունությունը և կամքը։ Մեկ այլ օրինակ՝ «She has a beautiful soul; she's always kind and compassionate.» (Նա ունի գեղեցիկ հոգի, դա դրսևորվում է իր մեծ համեստությամբ և մարդասիրությամբ։) Այստեղ «soul» բառը նկարագրում է մարդու հոգեկան որակները։

Մեկ այլ օրինակ։ «The spirit of Christmas fills the air.» (Սուրբ ծննդի հոգին լցնում է օդը։) Այստեղ «spirit» վերաբերում է տոնի համընդհանուր զգացողությանը։ «My soul is filled with joy.» (Իմ հոգին լի է ուրախությամբ։) Այստեղ «soul» նշանակում է մարդու ներքին զգացողությունները։

Երբեմն երկու բառերը կարող են օգտագործվել մոտ իմաստներով, բայց մեծ շեշտադրմամբ բացատրելով տարբերությունը։ Օրինակ՝ «He lost his fighting spirit» (Նա կորցրեց իր պայքարող հոգին) և «He lost his soul» (Նա կորցրեց իր հոգին) – առաջին դեպքում խոսքը միայն կամքի վերաբերյալ է, մինչդեռ երկրորդ դեպքում մարդու էությունը, ինքնությունը է կորցվել։

Happy learning!