Անգլերեն լեզվում «zero» և «none» բառերը հաճախ շփոթվում են, քանի որ երկուսն էլ կարող են նշանակել «զրո» կամ «ոչ մի», բայց դրանց կիրառումը մի փոքր տարբեր է: «Zero» բառը, առավելապես, թվային արժեքի զրո է նշանակում, իսկ «none» բառը՝ ոչ մի քանակի կամ ոչ մի բանի բացակայությունը: Այսինքն՝ «zero» օգտագործվում է քանակական արժեքների համար, իսկ «none»՝ համատեքստի մեջ, որտեղ խոսքը գնում է բացակայության մասին:
Օրինակներ.
Նկատեք, որ «zero»-ն կարող է օգտագործվել նաև համատեքստի մեջ, որտեղ խոսքը գնում է բացակայության մասին, բայց այդ դեպքում այն ավելի տեխնիկական կամ ֆորմալ հնչողություն ունի: Օրինակ՝ «The account has a zero balance» (Հաշիվը զրո հավասարակշռություն ունի):
Այսպիսով, եթե խոսքը գնում է թվային զրոյի մասին, օգտագործեք «zero»: Եթե խոսքը գնում է բացակայության մասին, օգտագործեք «none»: Բայց միշտ հիշեք համատեքստը:
Happy learning!