ინგლისურ ენაზე სიტყვები "private" და "personal" ხშირად ერთმანეთს ეხლებიან და მათი განსხვავების გაგება რთულია დამწყებთათვის. მთავარი განსხვავება არის ის, რომ "private" ეხება რაღაცას, რაც არ არის საჯარო ან ხელმისაწვდომი სხვებისთვის, ხოლო "personal" ეხება რაღაცას, რაც ინდივიდუალურია და ეკუთვნის კონკრეტულ ადამიანს. "Private" უფრო ფოკუსირებულია კონფიდენციალურობაზე და წვდომის შეზღუდვაზე, ხოლო "personal" – ინდივიდუალურობასა და ემოციურ კავშირზე.

მაგალითად, "private conversation" (კერძო საუბარი) ნიშნავს საუბარს, რომელიც არ უნდა მოისმინოს სხვებმა. "I had a private conversation with my teacher." (მე ჩემს მასწავლებელთან კერძო საუბარი მქონდა). "Personal information" (პირადი ინფორმაცია) კი ეხება ინფორმაციას, რომელიც ეკუთვნის კონკრეტულ ადამიანს, როგორიცაა მისი სახელი, მისამართი ან ტელეფონის ნომერი. "Don't share your personal information online." (ნუ გააზიარებთ თქვენს პირად ინფორმაციას ინტერნეტით).

კიდევ ერთი მაგალითი: "private property" (კერძო საკუთრება) ნიშნავს ქონებას, რომელსაც ვინმე ფლობს და სხვებს არ აქვთ მასზე წვდომა. "That's private property; don't enter." (ეს კერძო საკუთრებაა; ნუ შეხვალთ). "Personal belongings" (პირადი ნივთები) კი ეხება ნივთებს, რომლებიც კონკრეტულ ადამიანს ეკუთვნის და მისთვის ძვირფასია. "Please take care of your personal belongings." (გთხოვთ, მიხედოთ თქვენს პირად ნივთებს).

Happy learning!