"Yell" და "shout" ორივე ინგლისური სიტყვა ძალიან ხმამაღლა ლაპარაკს ნიშნავს, მაგრამ მათ შორის მნიშვნელოვანი განსხვავებაა. "Yell" უფრო ხშირად გამოიყენება, როცა ვინმე ძალიან ხმამაღლა და ხშირად გაბრაზებული ან შეშინებული ყვირის. "Shout", მეორე მხრივ, უფრო ნეიტრალურია და შეიძლება გამოყენებულ იქნას სხვადასხვა სიტუაციაში, მაგალითად, როცა ვინმეს ვეძახით, ან ხმაურიან გარემოში ვცდილობთ ვინმესთან კომუნიკაციას.

მაგალითად:

• He yelled at the dog. (მან ძაღლს დაუყვირა.) - აქ "yell" გამოხატავს გაბრაზებას ან უკმაყოფილებას.
• She shouted for help. (მან დახმარებისთვის იყვირა.) - აქ "shout" გამოხატავს ძლიერ ემოციას, მაგრამ არა აუცილებლად რისხვას.
• They shouted greetings to each other across the street. (მათ ერთმანეთს ქუჩის გაღმა მოეძახეს.) - აქ "shout" გამოიყენება უბრალოდ ხმამაღლა სალაპარაკოდ, რათა მანძილი გადალახონ.
• The child yelled with excitement. (ბავშვი ზეიმით იყვირა.) - აქ "yell" გამოხატავს ძლიერ დადებით ემოციას.

"Yell"-ის გამოყენება ხშირად ასოცირდება უარყოფით ემოციებთან, ხოლო "shout"-ის გამოყენება უფრო მრავალმხრივია.

Happy learning!