Ағылшын тіліндегі "yell" және "shout" етістіктері бір-біріне ұқсас болып көрінгенімен, олардың арасында маңызды айырмашылықтар бар. "Yell" әдетте қатты, эмоционалды дауыспен айқайлауды білдіреді, ал "shout" қатты айқайлауды, бірақ міндетті түрде эмоциямен байланысты емес. "Yell" көбінесе ашу-ыза, қорқу немесе қуаныш секілді күшті сезімдерді білдіреді, ал "shout" назар аударту, біреуді шақыру немесе хабарламаны жеткізу үшін қолданылады.

Мысал ретінде:

• "He yelled at his brother because he broke his toy." (Ол ағасына ойыншығын сындырғаны үшін айқайлады.) Мұнда "yell" ашу-ызаны білдіреді.

• "She shouted to her friend across the street." (Ол көшенің арғы жағындағы досына қатты айқайлады.) Мұнда "shout" арақашықтықтың үлкендігінен қатты айқайлауды білдіреді, эмоция емес.

• "The child yelled with joy when he saw his parents." (Бала ата-анасын көргенде қуаныштан айқайлады.) Бұл жерде "yell" қуаныш сезімін білдіреді.

• "The coach shouted instructions to the players." (Бапкер ойыншыларға нұсқауларды қатты айтты.) Мұнда "shout" нұсқауды беру мақсатында қолданылды.

Екі етістіктің де аудармасы "айқайлау" болуы мүмкін, бірақ контекстке байланысты дұрыс мағынаны таңдау маңызды.

Happy learning!