ពាក្យ “anger” និង “rage” ក្នុងភាសាអង់គ្លេសទាំងពីរសុទ្ធតែបង្ហាញពីអារម្មណ៍ខឹងសម្បារ ប៉ុន្តែមានកម្រិតនៃភាពខ្លាំងខុសគ្នា។ “Anger” ជាទូទៅសំដៅលើអារម្មណ៍ខឹងធម្មតា ដែលអាចមានរយៈពេលខ្លី ឬយូរអាស្រ័យលើបុគ្គល និងស្ថានភាព។ ចំណែក “rage” វិញ បង្ហាញពីអារម្មណ៍ខឹងសម្បារយ៉ាងខ្លាំង ហើយមានភាពក្តៅក្រហាយ គ្រប់គ្រងលំបាក ជាង “anger” ច្រើនណាស់។

ឧទាហរណ៍៖

• Anger: He felt anger when his friend broke his phone. (គាត់មានអារម្មណ៍ខឹងនៅពេលមិត្តរបស់គាត់បំបែកទូរស័ព្ទរបស់គាត់។) This is a relatively mild feeling of displeasure. (នេះជាអារម្មណ៍មិនសប្បាយចិត្តស្រាលៗ)

• Rage: He was filled with rage when he saw the damage to his car. (គាត់ពោរពេញដោយកំហឹងនៅពេលដែលគាត់បានឃើញការខូចខាតរថយន្តរបស់គាត់) This describes a much more intense and uncontrolled feeling of anger. (នេះពណ៌នាអំពីអារម្មណ៍ខឹងខ្លាំង និងគ្មានការគ្រប់គ្រង)

• Anger: She felt a surge of anger when she was unfairly accused. (នាងមានអារម្មណ៍ខឹងសម្បារយ៉ាងខ្លាំងនៅពេលដែលនាងត្រូវបានចោទប្រកាន់មិនយុត្តិធម៌) This suggests a strong feeling, but still controllable. (នេះបង្ហាញពីអារម្មណ៍ខ្លាំង ប៉ុន្តែនៅតែអាចគ្រប់គ្រងបាន)

• Rage: His rage was uncontrollable; he started shouting and throwing things. (កំហឹងរបស់គាត់គ្មានការគ្រប់គ្រង; គាត់ចាប់ផ្តើមស្រែកហើយបោះរបស់របរ) This highlights the loss of control associated with rage. (នេះសង្កត់ធ្ងន់លើការបាត់បង់ការគ្រប់គ្រងដែលទាក់ទងនឹងកំហឹង)

Happy learning!