ពាក្យ “beg” និង “plead” ក្នុងភាសាអង់គ្លេសទាំងពីរសុទ្ធតែមានន័យសុំ ឬអង្វរ ប៉ុន្តែវាមានភាពខុសគ្នាខ្លះៗ។ “Beg” សំដៅលើការសុំដោយការអន់ចិត្ត ឬទារ ជាញឹកញាប់មានអារម្មណ៍អស់សង្ឃឹម ឬអំពាវនាវយ៉ាងខ្លាំង។ ចំណែក “plead” វិញ មានន័យសុំដោយការគោរព និងស្មោះត្រង់ជាង ហើយជាធម្មតាប្រើក្នុងស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរ ឬផ្លូវការជាង។

ឧទាហរណ៍៖

• Beg: "He begged for mercy." (គាត់បានអង្វរសុំករុណា)។ នេះបង្ហាញពីការអង្វរដោយអស់សង្ឃឹម ដើម្បីជួយសង្គ្រោះជីវិតរបស់គាត់។

• Beg: "She begged her parents for a new phone." (នាងបានអង្វរឪពុកម្ដាយសុំទូរស័ព្ទថ្មី)។ ក្នុងន័យនេះ “beg” បង្ហាញពីការសុំដោយការទារ ឬស្ទាក់ស្ទើរ។

• Plead: "The lawyer pleaded with the judge for leniency." (មេធាវីបានអង្វរចៅក្រមសុំការមេត្តាករុណា)។ នេះជាការអង្វរដោយការគោរព និងស្មោះត្រង់ក្នុងស្ថានភាពផ្លូវការ។

• Plead: "He pleaded guilty to the charges." (គាត់បានសារភាពកំហុសចំពោះការចោទប្រកាន់)។ នៅទីនេះ “plead” ប្រើក្នុងន័យសារភាព ឬបកស្រាយ។

Happy learning!