“Brilliant” ແລະ “Genius” ແມ່ນ ສອງ ຄຳ ທີ່ໃຊ້ໃນ ພາສາອັງກິດ ເພື່ອ ສະແດງ ຄວາມ ສະຫຼາດ ຫຼື ຄວາມ ສາມາດ ທີ່ ສູງ ຂອງ ບຸກຄົນ. ແຕ່ ມັນ ກໍ່ ມີ ຄວາມ ແຕກຕ່າງ ກັນ ຢູ່. “Brilliant” ມັກ ໃຊ້ ກັບ ຄົນ ທີ່ ມີ ຄວາມ ສະຫຼາດ ສະຫຼາດ ແລະ ມີ ຄວາມ ສາມາດ ສູງ ໃນ ດ້ານ ໃດ ດ້ານ ໜຶ່ງ, ໂດຍ ສະເພາະ ໃນ ການ ຮຽນ ຫຼື ການ ເຮັດ ວຽກ. ສ່ວນ “Genius” ໃຊ້ ກັບ ຄົນ ທີ່ ມີ ຄວາມ ສາມາດ ທີ່ ສູງ ຫຼາຍ ແລະ ເດັ່ນ ກວ່າ ຄົນ ອື່ນ ຢ່າງ ຫຼວງຫຼາຍ, ເຖິງ ຂັ້ນ ເອີ້ນ ວ່າ ເປັນ ແບບ ອຸດົມ ສົມບູນ ແລະ ຍາກ ທີ່ ຈະ ມີ ຄົນ ທຽບ ເທົ່າ.

ຕົວຢ່າງ:

• He's a brilliant student. (ລາວ ເປັນ ນັກຮຽນ ທີ່ ສະຫຼາດ ຫຼາຍ.)
• Her presentation was brilliant. (ການ ນຳສະເໜີ ຂອງ ນາງ ດີ ເລີດ.)
• Einstein was a genius. (ໄອນສະໄຕ ເປັນ ອຸດົມສົມບູນ.)
• She has a genius for mathematics. (ນາງ ມີ ພອນສະຫວັນ ດ້ານ ຄະນິດສາດ.)

ສັງເກດ ວ່າ “brilliant” ສາມາດ ໃຊ້ ໄດ້ ກັບ ສິ່ງ ຕ່າງໆ ບໍ່ ແມ່ນ ແຕ່ ຄົນ ເທົ່ານັ້ນ, ສ່ວນ “genius” ມັກ ໃຊ້ ກັບ ບຸກຄົນ ທີ່ ມີ ຄວາມ ສາມາດ ພິເສດ ຫຼາຍ. “Genius” ມີ ຄວາມ ໝາຍ ທີ່ ເຂັ້ມແຂງ ກວ່າ “brilliant”.

Happy learning!