ຄຳສັບສອງຄຳນີ້, “cry” ແລະ “weep”, ທັງສອງໝາຍເຖິງການຮ້ອງໄຫ້, ແຕ່ມີຄວາມແຕກຕ່າງກັນຢູ່ໃນລະດັບຄວາມຮຸນແຮງ ແລະ ສະຖານະການທີ່ໃຊ້. “Cry” ເປັນຄຳທີ່ໃຊ້ໄດ້ທົ່ວໄປກວ່າ, ສາມາດໃຊ້ໄດ້ກັບທຸກສະຖານະການທີ່ມີການຮ້ອງໄຫ້, ບໍ່ວ່າຈະເປັນຄວາມເສົ້າ, ຄວາມໂສກເສົ້າ, ຫຼືແມ່ນແຕ່ຄວາມສຸກ. ໃນຂະນະທີ່ “weep” ມັກຈະໃຊ້ໃນສະຖານະການທີ່ມີຄວາມໂສກເສົ້າ ຫຼື ຄວາມເຈັບປວດທີ່ຮຸນແຮງກວ່າ. ມັນສະແດງເຖິງການຮ້ອງໄຫ້ທີ່ມີຄວາມຮຸນແຮງ ແລະ ເລິກຊຶ້ງກວ່າ.

ຕົວຢ່າງ:

• Cry: The baby cried because she was hungry. (ເດັກນ້ອຍຮ້ອງໄຫ້ເພາະວ່າຫິວ.)
• Cry: She cried tears of joy when she heard the good news. (ນາງໄດ້ຮ້ອງໄຫ້ດ້ວຍຄວາມສຸກເມື່ອໄດ້ຍິນຂ່າວດີ.)
• Weep: He wept silently as he watched his friend leave. (ລາວໄດ້ຮ້ອງໄຫ້ຢ່າງเงียบໆ ຂະນະທີ່ລາວເບິ່ງໝູ່ຂອງລາວອອກໄປ.)
• Weep: She wept uncontrollably at her grandmother's funeral. (ນາງໄດ້ຮ້ອງໄຫ້ຢ່າງບໍ່ສາມາດຄວບຄຸມໄດ້ໃນງານສົບຂອງຍາຍ.)

ສັງເກດວ່າ “weep” ມັກຈະໃຊ້ຮ່ວມກັບຄຳວ່າ “silently” ຫຼື “uncontrollably” ເພື່ອເນັ້ນຄວາມຮຸນແຮງຂອງການຮ້ອງໄຫ້. ການຮ້ອງໄຫ້ໃນກໍລະນີຂອງ “weep” ມັກຈະມີຄວາມເລິກຊຶ້ງ ແລະ ສະແດງອອກເຖິງຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ເລິກເຊິ່ງກວ່າ.

Happy learning!