इंग्रजीमध्ये "valid" आणि "legitimate" हे दोन शब्द अनेकदा एकमेकांसारखे वाटतात आणि त्यांचा वापर अनेकदा एकमेकांऐवजी केला जातो, पण खरे तर त्यांच्यामध्ये महत्त्वाचा फरक आहे. "Valid" म्हणजे काहीतरी खरे किंवा योग्य असल्याचे सिद्ध झालेले, तर "legitimate" म्हणजे काहीतरी कायद्याने किंवा नैतिकदृष्ट्या मान्य आहे. सोप्या भाषेत सांगायचे तर, "valid" हा शब्द अधिक व्यापक आहे, तर "legitimate" हा अधिक विशिष्ट आहे.

उदाहरणार्थ, एक वैध पासपोर्ट (a valid passport) म्हणजे तो कागदपत्र म्हणून योग्य आहे आणि त्याची माहिती बरोबर आहे. (एक वैध पासपोर्ट म्हणजे तो एक योग्य कागदपत्र आहे आणि त्याची सर्व माहिती बरोबर आहे). पण एक वैध विवाह (a valid marriage) म्हणजे कायद्याने मान्य झालेला विवाह आहे. (एक वैध विवाह म्हणजे कायद्याने मान्य झालेला विवाह). या उदाहरणात "valid" चे अर्थ "कायदेशीर" आणि "योग्य" दोन्ही असू शकतात.

परंतु, जर आपण "legitimate" चा वापर करतो, तर त्याचा अर्थ नेहमीच कायदेशीर किंवा नैतिकदृष्ट्या मान्य असणे असाच होतो. उदाहरणार्थ, एक "legitimate business" म्हणजे कायद्याने चालवलेले आणि कर भरलेले व्यवसाय आहे. (एक "legitimate business" म्हणजे कायद्याने चालवलेले आणि कर भरलेले व्यवसाय आहे.) "A legitimate child" म्हणजे कायदेशीररित्या मान्य झालेले मूल. (एक "legitimate child" म्हणजे कायदेशीररित्या मान्य झालेले मूल). या शब्दाला नैतिकता आणि कायदेशीरता यांचा समावेश आहे.

आपण "valid argument" (एक वैध युक्तिवाद) आणि "legitimate concern" (एक योग्य काळजी) यांच्यातील फरक पाहू शकतो. "Valid argument" म्हणजे तार्किक आणि पुराव्यावर आधारित असलेला युक्तिवाद (एक वैध युक्तिवाद म्हणजे तार्किक आणि पुराव्यावर आधारित असलेला युक्तिवाद), तर "legitimate concern" म्हणजे कायदेशीर किंवा नैतिकदृष्ट्या योग्य असलेली काळजी. (एक योग्य काळजी म्हणजे कायदेशीर किंवा नैतिकदृष्ट्या योग्य असलेली काळजी).

Happy learning!