Bagi pelajar bahasa Inggeris, perkataan "noble" dan "honorable" mungkin kelihatan sama, tetapi sebenarnya ada perbezaan yang halus di antara keduanya. "Noble" biasanya merujuk kepada seseorang yang mempunyai sifat-sifat mulia dan terhormat secara semula jadi, seperti keberanian, kemurahan hati, dan kejujuran. Manakala "honorable" lebih merujuk kepada seseorang yang menunjukkan kelakuan yang terhormat dan patut dipuji, selalunya dalam konteks peranan atau jawatan mereka. Seseorang yang "noble" mungkin dilahirkan dengan sifat-sifat mulia, manakala seseorang yang "honorable" memperoleh penghormatan melalui tindakan dan tingkah laku mereka.

Contohnya:

• Noble:

  • English: He was a noble knight, always defending the weak and innocent.
  • Malay: Dia seorang kesatria yang mulia, sentiasa mempertahankan yang lemah dan tidak bersalah.

• Honorable:

  • English: The honorable judge presided over the trial with fairness and integrity.
  • Malay: Hakim yang mulia mempengerusikan perbicaraan dengan adil dan berintegriti.

Satu lagi perbezaan ialah "noble" boleh juga merujuk kepada sesuatu yang agung atau bermaruah, seperti "noble goals" (matlamat yang mulia) atau "noble ideas" (idea-idea yang murni). "Honorable", sebaliknya, jarang digunakan untuk menerangkan sesuatu yang bukan manusia.

• Noble (untuk perkara):
  • English: She had noble aspirations to help the poor and needy.
  • Malay: Dia mempunyai cita-cita yang mulia untuk membantu golongan miskin dan memerlukan.

Perhatikan juga bahawa "honorable" sering digunakan sebagai gelaran hormat, seperti "Honorable Minister" (Menteri Yang Berhormat). "Noble" pula kurang digunakan sedemikian.

Happy learning!