Ramai pelajar bahasa Inggeris keliru dengan perbezaan antara "quality" dan "standard." Walaupun kedua-dua perkataan ini berkaitan dengan tahap sesuatu, fokusnya berbeza. "Quality" merujuk kepada ciri-ciri intrinsik sesuatu—kehebatan, kehalusan, dan keistimewaannya. Manakala "standard" merujuk kepada tahap yang ditetapkan atau dijangka, iaitu ukuran atau piawai yang perlu dicapai. Ringkasnya, "quality" menerangkan bagaimana bagusnya sesuatu, sementara "standard" menerangkan seberapa baik sesuatu perlu.

Contohnya, sebuah kereta mewah mungkin mempunyai high quality materials (bahan berkualiti tinggi) dan excellent workmanship (kemahiran kerja yang cemerlang). Ini bermaksud kereta tersebut mempunyai ciri-ciri yang sangat baik dan dihasil secara teliti. Namun, kereta tersebut mungkin tidak mencapai safety standards (piawai keselamatan) yang ditetapkan oleh kerajaan. Dalam kes ini, "quality" (kualiti) adalah tinggi, tetapi "standard" (piawai) keselamatan mungkin tidak dipenuhi.

Jom lihat beberapa contoh ayat lagi:

• "This restaurant serves high-quality food." (Restoran ini menghidangkan makanan berkualiti tinggi.) - Di sini, "high-quality" menerangkan betapa baiknya makanan itu.

• "The factory failed to meet the production standards." (Kilang itu gagal memenuhi piawai pengeluaran.) - Di sini, "production standards" merujuk kepada tahap pengeluaran yang ditetapkan yang perlu dicapai oleh kilang tersebut.

• "She has a high standard of work." (Dia mempunyai piawai kerja yang tinggi.) - Ini bermaksud dia sentiasa menghasilkan kerja yang mencapai tahap yang sangat baik.

• "The quality of the sound was poor." (Kualiti bunyi itu adalah rendah.) - Ayat ini menggambarkan bunyi yang tidak bagus.

Satu lagi contoh yang mudah difahami adalah dalam konteks telefon pintar. Telefon pintar X mungkin mempunyai kamera dengan kualiti imej yang sangat tinggi (high-quality images), tetapi ia mungkin tidak mencapai standard bateri yang ditetapkan (battery standard) dibandingkan dengan telefon pintar Y.

Happy learning!