Seringkali kita terkeliru dengan perkataan Inggeris "valid" dan "legitimate". Walaupun kedua-duanya bermaksud "sah" dalam konteks tertentu, terdapat perbezaan halus yang penting untuk difahami. "Valid" biasanya merujuk kepada sesuatu yang betul atau diterima mengikut peraturan atau piawaian tertentu. Manakala "legitimate" pula menandakan sesuatu yang sah dari segi undang-undang atau moral, selain daripada sekadar memenuhi syarat.

Sebagai contoh, sebuah tiket wayang mungkin "valid" (sah) jika tarikh dan masa pada tiket itu sepadan dengan sesi tayangan yang sebenar. Ini bermaksud tiket itu diterima pakai untuk masuk ke panggung wayang. Ayat dalam Bahasa Inggeris: "This movie ticket is valid until the end of the month." Terjemahannya dalam Bahasa Melayu: "Tiket wayang ini sah sehingga akhir bulan."

Namun, "legitimate" membawa maksud yang lebih mendalam. Contohnya, sebuah perniagaan mungkin "legitimate" (sah) jika ia beroperasi mengikut undang-undang dan membayar cukai. Ayat dalam Bahasa Inggeris: "Their business is completely legitimate and operates within the law." Terjemahannya dalam Bahasa Melayu: "Perniagaan mereka adalah sah sepenuhnya dan beroperasi mengikut undang-undang."

Satu lagi contoh, sebuah dokumen mungkin "valid" (sah) jika ia mempunyai tandatangan yang betul dan cop rasmi, tetapi ia mungkin tidak "legitimate" (sah) jika ia dipalsukan atau diperoleh secara tidak sah. Ayat dalam Bahasa Inggeris: "The document is valid, but the information contained within is not legitimate." Terjemahannya dalam Bahasa Melayu: "Dokumen itu sah, tetapi maklumat yang terkandung di dalamnya tidak sah."

Perbezaannya terletak pada konteks penggunaan. "Valid" lebih umum, merujuk kepada kesahihan berdasarkan piawaian atau peraturan tertentu. "Legitimate" pula lebih khusus, merujuk kepada kesahihan dari segi undang-undang, moral, atau etika.

Memahami perbezaan ini akan membantu anda berkomunikasi dengan lebih tepat dan berkesan dalam Bahasa Inggeris.

Happy learning!