De woorden "cry" en "weep" betekenen allebei "huilen" in het Nederlands, maar er zit wel degelijk een verschil in. "Cry" is het algemene woord voor huilen, en wordt gebruikt in de meeste situaties. "Weep" daarentegen beschrijft een meer dramatisch, intens en vaak stil huilen, vaak geassocieerd met verdriet of intense emoties. Denk aan het verschil tussen een kind dat huilt omdat het is gevallen ("cry") en iemand die zachtjes huilt bij een emotionele film ("weep").

Laten we eens kijken naar een paar voorbeelden:

• "The baby cried all night." (De baby huilde de hele nacht.) Hier is "cry" perfect, het beschrijft gewoon het huilen van de baby.
• "She wept silently at the news of his death." (Ze huilde stilletjes bij het nieuws van zijn dood.) Hier is "weep" geschikter, omdat het de intense emotie en het stille karakter van het huilen benadrukt.
• "He cried because he was hungry." (Hij huilde omdat hij honger had.) Een simpele, alledaagse reden om te huilen, dus "cry" is de juiste keuze.
• "She wept tears of joy at her wedding." (Ze huilde tranen van geluk op haar bruiloft.) De vreugdevolle emotie en het intense karakter van het huilen passen bij "weep".
• "I cried when I saw the sad movie." (Ik huilde toen ik die droevige film zag.) Een algemene uitdrukking voor huilen na een emotionele film; "cry" is prima hier.
• "The mourners wept at the graveside." (De rouwenden huilden bij het graf.) De ernst van de situatie en het intense verdriet maken "weep" de betere optie.

Het kiezen tussen "cry" en "weep" hangt dus af van de context en de intensiteit van de emoties. "Cry" is veelvoorkomend en algemeen, terwijl "weep" een meer formele en emotionele lading heeft.

Happy learning!