De Engelse woorden "impolite" en "rude" betekenen allebei ongeveer ‘onbeleefd’, maar er is een subtiel verschil. "Impolite" beschrijft over het algemeen een gebrek aan goede manieren of beleefdheid, vaak in formele situaties. "Rude", daarentegen, suggereert een meer opzettelijke en grove onbeleefdheid, vaak met een negatieve intentie. Het is dus een kwestie van gradatie: onbeleefd zijn is "impolite", terwijl ronduit bot en onbeschoft zijn "rude" is.

Voorbeelden:

• Impolite: "It's impolite to interrupt someone while they're speaking." (Het is onbeleefd om iemand te onderbreken terwijl hij/zij aan het praten is.) Hier gaat het om een overtreding van sociale etiquette.
• Rude: "He was rude to the waiter; he didn't even say thank you." (Hij was onbeschoft tegen de ober; hij zei niet eens dankjewel.) Hier is er sprake van opzettelijke onbeleefdheid en een gebrek aan respect.

Een andere manier om het te bekijken: "impolite" beschrijft vaak een actie, terwijl "rude" vaak de persoon beschrijft. Je kunt een onbeleefde handeling verrichten ("impolite action"), maar je beschrijft iemand als een onbeschofte persoon ("rude person").

Nog een voorbeeld:

• Impolite: "It's impolite to stare at people." (Het is onbeleefd om naar mensen te staren.)
• Rude: "He made a rude comment about her appearance." (Hij maakte een onbeschofte opmerking over haar uiterlijk.)

Let op de nuances! In sommige contexten kunnen de woorden wellicht uitwisselbaar lijken, maar het bovenstaande geeft een beter begrip van de belangrijkste verschillen. Happy learning!