De Engelse woorden "polite" en "courteous" betekenen allebei beleefd, maar er is een subtiel verschil. "Polite" beschrijft vaak een basisniveau van beleefdheid; het is het minimum dat je van iemand verwacht in sociale interacties. "Courteous", daarentegen, impliceert een hogere graad van beleefdheid, vaak gecombineerd met respect en hoffelijkheid. Het gaat verder dan alleen maar beleefd zijn; het toont een extra inspanning om iemand zich op zijn gemak te laten voelen.

Voorbeeldzinnen:

• Polite: "It was polite of him to offer me his seat." (Het was beleefd van hem om mij zijn plaats aan te bieden.)
• Courteous: "The staff were extremely courteous and helpful." (Het personeel was uiterst hoffelijk en behulpzaam.)

In het eerste voorbeeld is 'polite' voldoende om de beleefdheid van de actie te beschrijven. In het tweede voorbeeld beschrijft 'courteous' niet alleen de beleefdheid, maar ook de extra moeite en het respect van het personeel. Je kunt je voorstellen dat 'courteous' vaker wordt gebruikt in formele situaties of bij interacties met mensen die je niet goed kent.

Nog een voorbeeld:

• Polite: "He gave a polite nod." (Hij gaf een beleefde knik.)
• Courteous: "She offered a courteous bow." (Zij maakte een hoffelijke buiging.)

Merk op dat 'courteous' vaak meer formele handelingen beschrijft. Het verschil is dus nuances in beleefdheid, waarbij 'courteous' een meer formele en respectvolle toon aangeeft dan 'polite'.

Happy learning!