De Engelse woorden "verbal" en "spoken" lijken misschien op elkaar, en worden soms door elkaar gebruikt, maar ze betekenen niet precies hetzelfde. "Spoken" verwijst simpelweg naar communicatie via gesproken taal. "Verbal", daarentegen, is breder en omvat alle vormen van communicatie die woorden gebruiken, inclusief geschreven communicatie. Dus, alles wat "spoken" is, is ook "verbal", maar niet alles wat "verbal" is, is "spoken".
Laten we dat met voorbeelden verduidelijken:
Spoken: "He gave a spoken presentation." (Hij gaf een mondelinge presentatie.) Hier verwijst "spoken" specifiek naar de manier waarop de presentatie werd gegeven: door te spreken.
Verbal: "She left a verbal message." (Ze liet een mondeling bericht achter.) Hier kan het bericht zowel gesproken (bijvoorbeeld via de telefoon) als geschreven (bijvoorbeeld een aantekening) zijn geweest. Het gebruik van woorden is de kern.
Spoken: "Their conversation was lively and spoken in rapid-fire English." (Hun gesprek was levendig en in snel Engels.) Dit beschrijft duidelijk de vorm van communicatie.
Verbal: "The agreement was verbal, not written." (Het akkoord was mondeling, niet schriftelijk.) Hier geeft "verbal" aan dat het akkoord met woorden is overeengekomen, maar niet op papier staat. Het was dus mogelijk gesproken, maar kon ook bijvoorbeeld een telefoongesprek zijn geweest.
Spoken: "The instructions were given in spoken form." (De instructies werden mondeling gegeven.) Dit is een duidelijke beschrijving van de manier van communicatie.
Verbal: "He gave a verbal warning." (Hij gaf een mondelinge waarschuwing.) Deze waarschuwing kon mondeling of schriftelijk gegeven zijn; het gaat om het feit dat woorden gebruikt werden.
Het onderscheid tussen "verbal" en "spoken" is subtiel, maar belangrijk om te begrijpen voor een goed begrip van de Engelse taal. Door de nuances te herkennen, kun je je uitdrukken met meer precisie.
Happy learning!
