ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੇ ਦੋ ਸ਼ਬਦ, "yell" ਤੇ "shout," ਦੋਵੇਂ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਬੋਲਣ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਨੇ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਫ਼ਰਕ ਹੈ। "Yell" ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਿਸੇ ਡਰ, ਗੁੱਸੇ, ਜਾਂ ਦਰਦ ਦੇ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਵਜੋਂ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ "shout" ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਿਆਪਕ ਹੈ ਤੇ ਇਸਨੂੰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵਰਤਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। "Yell" ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਇੱਕ ਭਾਵੁਕ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ "shout" ਸਿਰਫ਼ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਬੋਲਣ ਨੂੰ ਦਰਸਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਖੁਸ਼ੀ, ਗੁੱਸਾ, ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕਾਰਨ ਹੋਵੇ।

ਆਓ ਕੁਝ ਉਦਾਹਰਨਾਂ ਦੇਖੀਏ:

• He yelled in pain when he fell. (ਉਹ ਡਿੱਗਣ 'ਤੇ ਦਰਦ ਨਾਲ ਚੀਖ਼ਿਆ।) ਇੱਥੇ, "yell" ਦਰਦ ਦੀ ਤੀਬਰਤਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।

• She shouted across the room to her friend. (ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਕਮਰੇ ਦੇ ਪਾਰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਬੁਲਾਇਆ।) ਇੱਥੇ, "shout" ਸਿਰਫ਼ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਬੋਲਣ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਕੋਈ ਖ਼ਾਸ ਭਾਵ ਨਹੀਂ।

• The child yelled for his mother. (ਬੱਚਾ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਬੁਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।) ਇੱਥੇ, "yell" ਡਰ ਜਾਂ ਚਿੰਤਾ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਂਦਾ ਹੈ।

• The teacher shouted at the students to be quiet. (ਮਾਸਟਰ ਨੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰਾਉਣ ਲਈ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਕਿਹਾ।) ਇੱਥੇ, "shout" ਗੁੱਸੇ ਜਾਂ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਨੂੰ ਸਮਝਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, "yell" ਅਕਸਰ ਇੱਕ ਭਾਵੁਕ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ "shout" ਇੱਕ ਸਧਾਰਨ, ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਦਰਸਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦਾ ਸੰਦਰਭ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।

Happy learning!