Wyrazy "enough" i "sufficient" w języku angielskim często przysparzają problemów nastolatkom uczącym się tego języka. Chociaż oba oznaczają "dostatecznie", istnieje między nimi subtelna różnica. "Enough" jest bardziej nieformalne i używane w kontekście ilości, zasobów lub stopnia czegoś. Natomiast "sufficient" brzmi bardziej formalnie i zazwyczaj odnosi się do spełnienia jakiegoś warunku lub kryterium.

"Enough"

"Enough" oznacza, że mamy wystarczającą ilość czegoś do wykonania zadania lub zaspokojenia potrzeby. Często jest używane z rzeczownikami policzalnymi i niepoliczalnymi.

• Przykład 1 (rzeczownik niepoliczalny): "I have enough money to buy a new phone." (Mam wystarczająco dużo pieniędzy, żeby kupić nowy telefon.)
• Przykład 2 (rzeczownik policzalny): "There are enough chairs for everyone." (Jest wystarczająco krzeseł dla wszystkich.)

"Sufficient"

"Sufficient" oznacza, że coś jest wystarczające do osiągnięcia konkretnego celu. Jest to słowo bardziej formalne i często używane w pismach urzędowych lub tekstach naukowych.

• Przykład 1: "The evidence presented was sufficient to convict the defendant." (Przedstawione dowody były wystarczające do skazania oskarżonego.)
• Przykład 2: "He had sufficient time to complete the project." (Miał wystarczająco dużo czasu, żeby ukończyć projekt.)

Podsumowując, "enough" jest bardziej potocznym i wszechstronnym słowem, używanym w codziennej rozmowie, podczas gdy "sufficient" ma bardziej formalny charakter i sugeruje spełnienie konkretnego wymagania. Dobór odpowiedniego słowa zależy od kontekstu i stylu wypowiedzi.

Happy learning!