Słowa "innocent" i "guiltless" w języku angielskim często wydają się być zamienne, ale istnieje subtelna różnica w ich znaczeniu, którą warto zrozumieć. "Innocent" odnosi się zazwyczaj do braku winy w związku z konkretnym przestępstwem lub czynem. Natomiast "guiltless" oznacza bardziej ogólny brak poczucia winy, często w odniesieniu do uczuć lub stanu moralnego. Można być "innocent" w kontekście prawnym, podczas gdy "guiltless" opisuje bardziej wewnętrzny stan.

Przyjrzyjmy się przykładom:

• Innocent: "The jury found her innocent of all charges." (Jury uznało ją za niewinną we wszystkich zarzutach.)
• Innocent: "He's an innocent child." (Jest niewinnym dzieckiem.)
• Guiltless: "Despite what happened, she felt completely guiltless." (Pomimo tego, co się wydarzyło, czuła się całkowicie bez winy.)
• Guiltless: "He lived a guiltless life, dedicated to helping others." (Żył życiem bez winy, poświęconym pomaganiu innym.)

Zwróć uwagę, że w pierwszym przykładzie "innocent" odnosi się do wyroku sądowego – braku winy w kontekście prawnym. W drugim przykładzie opisuje brak doświadczenia i naiwność. Natomiast w przykładach z "guiltless" słowo to odnosi się do subiektywnego poczucia braku winy, niezależnie od zewnętrznych okoliczności. "Innocent" jest często używane w kontekście formalnym, prawnym, a "guiltless" bardziej w kontekście osobistych uczuć i moralności.

Happy learning!