Słowa "loud" i "noisy" w języku angielskim często sprawiają problemy polskim uczniom. Chociaż oba odnoszą się do poziomu dźwięku, istnieje między nimi subtelna, lecz istotna różnica. "Loud" opisuje dźwięk, który jest po prostu głośny, intensywny pod względem natężenia. "Noisy", z drugiej strony, opisuje dźwięk, który jest nieprzyjemny, hałaśliwy, często będący mieszaniną różnych dźwięków. Można powiedzieć, że "noisy" ma silniejszy element negatywnej oceny.

Przykładowo, "The music was loud" (Muzyka była głośna) opisuje jedynie wysoki poziom głośności muzyki, bez osądu. Natomiast "The street was noisy" (Ulica była hałaśliwa) sugeruje, że na ulicy panował nieprzyjemny gwar, składający się z wielu różnych dźwięków – klaksonów, rozmów, prac drogowych itp. "Loud" skupia się na intensywności pojedynczego źródła dźwięku, podczas gdy "noisy" odnosi się do natłoku różnych, często nieprzyjemnych dźwięków.

Inny przykład: "He shouted loudly" (Krzyczał głośno) – skupiamy się na głośności krzyku. "The children were very noisy" (Dzieci były bardzo hałaśliwe) – opisujemy tu natłok dźwięków wytwarzanych przez dzieci, który jest nieprzyjemny dla otoczenia.

Zauważ, że "loud" może być użyte w połączeniu z innymi rzeczownikami opisującymi dźwięk, jak np. "a loud bang" (głośny huk), "a loud voice" (głośny głos), podczas gdy "noisy" rzadziej łączy się z pojedynczymi dźwiękami, a częściej z miejscami lub sytuacjami, gdzie występuje wiele dźwięków. Pamiętaj o tym kontekście, aby lepiej zrozumieć różnicę między tymi dwoma słowami.

Happy learning!