Na pierwszy rzut oka, słowa "mandatory" i "compulsory" wydają się być synonimami – oba oznaczają "obowiązkowy" po polsku. Istnieje jednak subtelna różnica w ich użyciu. "Mandatory" zazwyczaj odnosi się do obowiązku narzuconego przez prawo, regulamin lub formalną instytucję. "Compulsory", z kolei, ma szersze zastosowanie i może dotyczyć również obowiązku wynikającego z ogólnie przyjętych norm, zasad lub zwyczajów. Różnica jest subtelna, ale warto zwrócić na nią uwagę, aby uniknąć nieporozumień.

Przykładowo, zdanie "Wearing a seatbelt is mandatory" (Zapinanie pasów bezpieczeństwa jest obowiązkowe) odnosi się do przepisu prawnego. Z kolei zdanie "Attendance at the meeting was compulsory" (Uczestnictwo w spotkaniu było obowiązkowe) może dotyczyć wewnętrznych zasad firmy, niezwiązanych z prawem. Można by też powiedzieć: "School uniform is compulsory" (Mundurek szkolny jest obowiązkowy), co odnosi się do regulaminu szkoły, a niekoniecznie prawa.

Innym przykładem może być zdanie: "Military service is mandatory in this country." (Służba wojskowa jest obowiązkowa w tym kraju). W tym zdaniu słowo "mandatory" odnosi się do obowiązku prawnego. Można też powiedzieć: "Participation in the contest is compulsory for all students." (Uczestnictwo w konkursie jest obowiązkowe dla wszystkich uczniów). W tym przypadku słowo "compulsory" odnosi się do regulaminu konkursu.

Podsumowując, choć oba słowa oznaczają "obowiązkowy", "mandatory" sugeruje silniejszy nacisk na obowiązek prawny lub formalny, podczas gdy "compulsory" ma szersze znaczenie i obejmuje również obowiązki wynikające z norm lub regulaminów. Happy learning!