Słowa "marry" i "wed" w języku angielskim, choć oba odnoszą się do ślubu, mają nieco inne znaczenie i użycie. "Marry" jest zdecydowanie częściej używane i bardziej uniwersalne. Oznacza po prostu zawarcie związku małżeńskiego, a możemy go użyć zarówno w kontekście osoby, która bierze ślub, jak i czynności samego zawierania małżeństwa. "Wed", z kolei, jest bardziej formalne i poetyckie, rzadziej spotykane w codziennej rozmowie. Podkreśla sam akt ślubu, często w kontekście uroczystości i ceremonii.

Spójrzmy na kilka przykładów:

• "She's going to marry John next month." (Ona wychodzi za mąż za Johna w przyszłym miesiącu.) Tutaj "marry" opisuje akt wychodzenia za mąż.

• "They were married last year." (Pobrali się w zeszłym roku.) Tu "married" jest użyte jako przymiotnik, opisujący stan bycia żonatymi.

• "He married her in a beautiful church." (Pobrali się w pięknym kościele.) W tym przypadku "married" opisuje czynność, a zdanie skupia się na kimś, kto przeprowadził ceremonię ślubu.

• "The couple will be wed in a grand ceremony." (Para pobierze się podczas wielkiej ceremonii.) "Wed" podkreśla formalny i uroczysty charakter wydarzenia. Zauważ, że brzmi to bardziej elegancko niż poprzednie przykłady.

• "They were wed at sunset on the beach." (Pobrali się o zachodzie słońca na plaży.) Podobnie jak w poprzednim przykładzie, "wed" dodaje element romantyzmu i formalności.

Zwróć uwagę, że "wed" rzadko używamy w czasie przeszłym (poza formami biernymi, jak w przykładach powyżej). Zazwyczaj stosujemy je w czasie przyszłym lub teraźniejszym, podkreślając uroczystość samej ceremonii. "Marry", jak już wspomnieliśmy, jest znacznie bardziej wszechstronne i może być używane w różnych czasach i kontekstach.

Happy learning!