Słowa "private" i "personal" często bywają mylone przez uczących się angielskiego, a różnica między nimi nie zawsze jest oczywista. "Private" zazwyczaj odnosi się do czegoś, co jest poufne i niedostępne dla innych, co ma charakter prywatności i jest chronione przed wścibskimi spojrzeniami. "Personal" natomiast odnosi się do czegoś, co jest związane z daną osobą, jej charakterem, opiniami czy rzeczami, które są jej własnością. Kluczowa różnica leży w tym, czy coś jest chronione przed dostępem innych, czy po prostu należy do danej osoby.
Zastanówmy się nad przykładami:
"This is private information." (To jest poufna informacja.) W tym zdaniu "private" oznacza, że informacja jest tajna i nie powinna być udostępniana nikomu.
"He keeps his private life separate from his work." (On trzyma swoje życie prywatne z dala od pracy.) Tutaj "private life" odnosi się do aspektów życia, które dana osoba chce zachować dla siebie i nie ujawniać publicznie.
"This is my personal opinion." (To jest moja osobista opinia.) W tym przypadku "personal" wskazuje, że opinia należy do konkretnej osoby i wyraża jej subiektywny punkt widzenia. Niekoniecznie jest to coś, co chcemy ukrywać przed innymi, ale jest to coś, co wyraża naszą indywidualność.
"She has a large personal collection of stamps." (Ona ma dużą prywatną kolekcję znaczków.) W tym przykładzie "personal" oznacza, że kolekcja należy do niej i jest jej własnością. Można ją pokazywać innym, ale wciąż jest to jej własność. Można by również użyć "private collection", ale "personal" brzmi bardziej naturalnie w tym kontekście.
"I need some private time." (Potrzebuję trochę czasu dla siebie.) "Private time" to czas, którego potrzebujemy na odpoczynek i relaks, z dala od innych.
"Please respect his personal space." (Proszę uszanować jego przestrzeń osobistą.) "Personal space" to fizyczna przestrzeń wokół osoby, którą chcemy zachować dla siebie.
Happy learning!