Słowa "quiet" i "silent" w języku angielskim brzmią podobnie i często są używane zamiennie, jednak istnieje między nimi istotna różnica. "Quiet" oznacza brak hałasu, ale niekoniecznie pełną ciszy. Mówi się o miejscu, sytuacji lub osobie, która nie jest hałasna. Z kolei "silent" oznacza pełną ciszy, brak jakiegokolwiek dźwięku. Różnica jest subtelna, ale istotna dla poprawnego rozumienia i użycia tych sów.

Przyjrzyjmy się przykładom:

• Quiet: "The library was quiet." (Biblioteka była cicha.) - W bibliotece panował spokój, ale mogły tam być słyszalne szepty lub szelesty stron.

• Silent: "The room was silent." (Pokój był cichy.) - W pokoju panowała absolutna cisza, brak jakiegokolwiek dźwięku.

• Quiet: "Please be quiet!" (Proszę, bądź cicho!) - Prośba o zmniejszenie poziomu hałasu.

• Silent: "She remained silent during the meeting." (Pozostała cicha podczas spotkania.) - Nie wypowiedziała ani słowa.

• Quiet: "He has a quiet personality." (Ma spokojną osobowość.) - Jest osobą niehałasną, spokojną, stonowaną.

• Silent: "The protest was met with silent disapproval." (Protest spotkał się z milczącą, niemym dezaprobatą.) - Cisza wyrażała sprzeciw.

Zwóźcie uwagę, że "quiet" opisuje stan lub osobę, która wytwarza niski poziom hałasu, podczas gdy "silent" wskazuje na kompletny brak hałasu.

Happy learning!