Słowa "reasonable" i "sensible" często sprawiają problemy polskim uczniom języka angielskiego, ponieważ wydają się być synonimami. Chociaż oba odnoszą się do czegoś logicznego i rozsądnego, ich zastosowanie jest nieco inne. "Reasonable" oznacza coś, co jest logiczne, uzasadnione i akceptowalne, często w kontekście ceny, prośby lub wyroku. "Sensible", z kolei, opisuje coś praktycznego, rozsądnego i opartego na zdrowym rozsądku, często w kontekście zachowania lub decyzji.
Zobaczmy to na przykładach:
Reasonable price: Reasonable price for this jacket is around 100 złotych. (Rozsądna cena za tę kurtkę to około 100 złotych.) — Tutaj "reasonable" odnosi się do ceny, która jest akceptowalna i uzasadniona.
Sensible decision: Making a sensible decision requires careful consideration. (Podjęcie rozsądnej decyzji wymaga starannego rozważenia.) — W tym przypadku "sensible" odnosi się do decyzji, która jest praktyczna i logiczna.
Reasonable request: It's a reasonable request, I think we should agree. (To rozsądna prośba, myślę, że powinniśmy się zgodzić.) — "Reasonable" opisuje prośbę, która jest uzasadniona i nie przesadzona.
Sensible clothes: She always wears sensible clothes, nothing too flashy. (Ona zawsze nosi rozsądne ubrania, nic zbyt krzykliwego.) — "Sensible" odnosi się do praktycznych i odpowiednich ubrań.
Reasonable doubt: The jury had reasonable doubt about the defendant's guilt. (Ława przysięgłych miała uzasadnioną wątpliwość co do winy oskarżonego.) — "Reasonable doubt" to termin prawny oznaczający uzasadnioną wątpliwość.
Kolejny przykład ilustrujący różnicę:
Pamiętajmy, że kontekst jest kluczowy w rozróżnianiu tych dwóch słów. Praktyka i uważne czytanie tekstów w języku angielskim pomogą Wam opanować ich poprawne użycie.
Happy learning!
