Słowa „sound” i „noise” w języku angielskim często są mylone, choć opisują zjawiska akustyczne. Kluczowa różnica leży w subiektywnym odbiorze dźwięku. „Sound” odnosi się do każdego dźwięku, niezależnie od tego, czy jest przyjemny, czy nie. „Noise”, natomiast, oznacza dźwięk nieprzyjemny, hałas, coś co zakłóca spokój lub koncentrację. Prościej mówiąc: wszystkie „noise” są „sound”, ale nie wszystkie „sound” są „noise”.

Przyjrzyjmy się przykładom:

• "I heard a beautiful sound of birds singing." (Słyszałem piękny śpiew ptaków.) – Tu „sound” opisuje przyjemny dźwięk śpiewu ptaków.
• "The construction workers made a lot of noise." (Robotnicy budowlani narobili dużo hałasu.) – „Noise” wskazuje na nieprzyjemny, uciążliwy hałas.
• "The gentle sound of rain was relaxing." (Delikatny dźwięk deszczu był relaksujący.) – „Sound” odnosi się do dźwięku deszczu, który w tym kontekście jest przyjemny.
• "There was a strange noise coming from the basement." (Dochodził dziwny hałas z piwnicy.) – „Noise” sugeruje nieznany i potencjalnie niepokojący dźwięk.
• "The music was too loud; it was more noise than sound." (Muzyka była za głośna; to był bardziej hałas niż dźwięk.) – W tym przykładzie pokazuje się, że nawet muzyka, która zazwyczaj jest postrzegana jako przyjemny dźwięk, może zostać zakwalifikowana jako „noise”, jeśli jest zbyt głośna i uciążliwa.

Pamiętaj, że kontekst jest kluczowy. To, co dla jednej osoby jest przyjemnym „sound”, dla innej może być irytującym „noise”.

Happy learning!