Słowa „tend” i „lean” często sprawiają problemy polskim uczniom języka angielskiego, ponieważ wydają się być bardzo podobne w znaczeniu. Różnica jednak jest istotna i warta zrozumienia. „Tend” odnosi się głównie do tendencji, skłonności lub zwyczaju, podczas gdy „lean” oznacza nachylanie się fizycznie lub w przenośni – poparcie czegoś.

Zacznijmy od „tend”. Wyraża to, co zazwyczaj się robi, co jest charakterystyczne dla kogoś lub czegoś. Można go użyć w kontekście nawyków, predyspozycji lub ogólniejszych tendencji.

Przykład:

• English: I tend to wake up early.

• Polish: Zazwyczaj budzę się wcześnie.

• English: She tends to be a bit shy.

• Polish: Ona ma tendencję do nieśmiałości.

• English: The weather tends to be better in the south.

• Polish: Pogoda na południu zazwyczaj jest lepsza.

Teraz „lean”. To słowo opisuje fizyczne nachylanie się, opieranie się o coś lub kogoś. Może też oznaczać skłanianie się ku czemuś w sensie metaforycznym, np. ku pewnej opinii.

Przykład:

• English: He leaned against the wall.

• Polish: On oparł się o ścianę.

• English: Lean the ladder against the house.

• Polish: Oprzyj drabinę o dom.

• English: The company is leaning towards a more sustainable business model.

• Polish: Firma skłania się ku bardziej zrównoważonemu modelowi biznesowemu.

Zwróćcie uwagę na różnicę w kontekście i znaczeniu. „Tend” opisuje skłonności, nawyki, a „lean” – fizyczne lub metaforyczne nachylanie się. Praktyczne ćwiczenia i dużo czytania pomogą wam lepiej zrozumieć i stosować te dwa słowa.

Happy learning!