"Yell" සහ "shout" යන වචන දෙකම ශබ්ද නැගීම හෝ හයියෙන් කතා කිරීම හැඟවුවත්, ඒවායේ භාවිතයේ තරමක් වෙනස්කම් තිබෙනවා. "Yell" යනු බොහෝ විට උද්දාමයෙන් හෝ කෝපයෙන් හයියෙන් හා තියුණු ලෙස කෑ ගැසීමක් විදහාපාන වචනයක්. "Shout" යනු හයියෙන් කතා කිරීම, ඒක උද්දාමයෙන් වුවත්, කෝපයෙන් වුවත්, නැතහොත් කිසිම හැඟීමකින් තොරව වුවත් විය හැකියි. ඒ නිසා, "shout" යනු "yell" ට වඩා පුළුල් අර්ථයක් ගන්නා වචනයක්.

උදාහරණ වශයෙන්:

• He yelled at the dog when it ran into the street. ( එය පාරට දිව ගියාම ඌට හයියෙන් බැන වැදුණා.) මෙහිදී, "yell" යොදා තිබෙන්නේ කෝපයෙන් හයියෙන් කෑ ගැසීමක් පෙන්වීමටයි.

• She shouted to her friend across the field. ( ඇය එළියේ ඉන්න තමන්ගේ යාළුවට හයියෙන් කතා කළා.) මෙහිදී, "shout" යොදා තිබෙන්නේ දුරින් ඉන්න කෙනෙකුට හයියෙන් කතා කිරීමක් පෙන්වීමටයි. මෙහි කෝපයක් නැහැ.

• The children shouted with joy. ( ළමයි සතුටින් හයියෙන් කෑ ගැහුවා.) මෙහිදී, "shout" යොදා තිබෙන්නේ උද්දාමයෙන් හයියෙන් කෑ ගැසීමක් පෙන්වීමටයි.

Happy learning!