“Unique” மற்றும் “Singular” என்ற இரண்டு ஆங்கிலச் சொற்களுக்கும் நிறைய ஒற்றுமைகள் இருந்தாலும், அவற்றிற்கு இடையே ஒரு முக்கியமான வேறுபாடு உள்ளது. “Unique” என்பது ஒரே ஒரு வகையானது, ஒப்பற்றது என்று பொருள்படும். ஒரு பொருள் அல்லது ஒரு நபர் மற்றவற்றிலிருந்து முற்றிலும் வேறுபட்டதாக இருந்தால், அதை “unique” என்று சொல்லலாம். எடுத்துக்காட்டாக, ஒருவரின் கைரேகை அவர்களுக்கு மட்டுமே உரியது; அது தனித்துவமானது. ஆனால், “Singular” என்பது ஒன்று மட்டும் இருப்பதைக் குறிக்கும். அது தனித்தன்மையை குறிக்காது. ஒருமை (singular) என்றும் பன்மை (plural) என்றும் இருப்பதைக் குறிக்கும் ஒரு இலக்கணச் சொல்.

உதாரணமாக:

• Unique: His painting style is unique. (அவரது ஓவிய பாணி தனித்துவமானது.)

• Singular: He is a singular person. (அவர் ஒரு தனிப்பட்ட நபர்.) இங்கே ‘singular’ என்பதற்கு ‘தனிப்பட்ட’ என்று பொருள். அது அவரது ஓவிய பாணி போல தனித்துவமானது என்று அர்த்தம் இல்லை. இதேபோல,

• Unique: This is a unique opportunity. (இது ஒரு அரிய வாய்ப்பு.)

• Singular: The singular focus on success made her work very hard. ( வெற்றி மீதான தனிக்கவனம் அவரை மிகவும் கடினமாக உழைக்க வைத்தது.) இங்கே ‘singular’ என்பதற்கு ‘தனி’ அல்லது ‘ஒரே’ என்று பொருள்.

இன்னும் சில உதாரணங்கள்:

• Unique: The snowflake's design is unique. (பனித்துளியின் வடிவமைப்பு தனித்துவமானது.)
• Singular: The singular event changed his life. (அந்த ஒரே நிகழ்வு அவரது வாழ்க்கையை மாற்றியது.)

எனவே, ‘unique’ என்பது தனித்துவத்தை நிச்சயமாகக் குறிக்கும்; ஆனால் ‘singular’ ஒன்றை மட்டும் குறிப்பதோடு அல்லாமல், சில சமயங்களில் ‘தனிப்பட்ட’, ‘ஒரே’ போன்ற அர்த்தங்களையும் கொண்டிருக்கும். இரண்டையும் வேறுபடுத்திப் பயன்படுத்துவது அவசியம்.

Happy learning!