"Yell" மற்றும் "shout" என்ற இரண்டு ஆங்கிலச் சொற்களுக்கும் தமிழில் "கத்தல்" என்றுதான் பொதுவாக மொழிபெயர்க்கிறோம். ஆனால், இரண்டுக்கும் சிறிய வேறுபாடுகள் இருக்கின்றன. "Yell" என்பது பொதுவாக கோபம், பயம் அல்லது வலி போன்ற வலுவான உணர்ச்சிகளால் தூண்டப்படும் உரத்த கத்தலைக் குறிக்கும். "Shout" என்பது எந்த உணர்ச்சியுடனும் உரத்த குரலில் ஏதாவது சொல்வதைக் குறிக்கலாம். "Shout" என்பது "Yell" ஐ விட சற்று அதிக நேர்மறை உணர்வுகளுடன் கூடியதாக இருக்கலாம்.

உதாரணமாக, ஒருவர் அபாயத்தில் சிக்கினால், நீங்கள் "Yell" செய்வீர்கள்:

• English: He yelled for help.
• Tamil: அவன் உதவிக்காகக் கத்தினான். (avhan udhavikkaaka kaththinaan)

இங்கு, பயம் காரணமாக உதவிக்காக உரத்த குரலில் கத்துகிறார்.

அதே சமயம், ஒருவர் ஒருவரை தொலைவில் இருந்து அழைக்கும்போது, "Shout" செய்வீர்கள்:

• English: She shouted across the field.
• Tamil: அவள் வயலைக் கடந்து கத்திக் கூப்பிட்டாள். (aval vayailik kaDannthu katthik koopittaal)

இங்கு, உணர்ச்சி அதிகம் இல்லை, வெறுமனே தொலைவில் இருப்பவரிடம் சொல்வதற்கு உரத்த குரல் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

மற்றொரு உதாரணம்:

• English: The teacher yelled at the naughty student.

• Tamil: ஆசிரியர் அந்த குறும்புக்கார மாணவரிடம் கத்தினார். (aasiriyar antha kurumpukkaara maanavarintam kaththinaar)

• English: The fans shouted their team's name.

• Tamil: ரசிகர்கள் தங்கள் அணியின் பெயரை உரக்கக் கூப்பிட்டனர். (rasigargal thaangal aniyin peyarai urakkak koopittanar)

இந்த உதாரணங்களில் இருந்து, "yell" என்பது எதிர்மறை உணர்ச்சிகளுடன் தொடர்புடையதாகவும், "shout" என்பது நேர்மறை அல்லது நடுநிலை உணர்ச்சிகளுடன் தொடர்புடையதாகவும் இருக்கலாம் என்பதைப் புரிந்து கொள்ளலாம். இருப்பினும், சில சூழல்களில் இரண்டு சொற்களையும் ஒன்றுக்கொன்று மாற்றிப் பயன்படுத்தலாம்.

Happy learning!