ஆங்கிலத்தில் "zero" மற்றும் "none" இரண்டும் பூஜ்ஜியத்தையோ அல்லது எதுவும் இல்லாமையையோ குறிக்கின்றன என்றாலும், அவற்றின் பயன்பாட்டில் சில முக்கியமான வேறுபாடுகள் உள்ளன. "Zero" என்பது ஒரு எண்ணைக் குறிக்கிறது, அதாவது எண்ணிக்கையில் பூஜ்ஜியம். "None" என்பது எதுவும் இல்லை என்பதைக் குறிக்கிறது, பொதுவாகப் பெயர்ச்சொற்களுடன் பயன்படுத்தப்படுகிறது அல்லது எண்ணிக்கையற்ற பெயர்ச்சொற்களைக் குறிக்கும் போது பயன்படுத்தப்படுகிறது.

உதாரணமாக, "I have zero apples." என்பது எனக்கு ஆப்பிள்கள் எதுவும் இல்லை என்பதைக் குறிக்கிறது. இதன் தமிழ் மொழிபெயர்ப்பு: "எனக்கு ஆப்பிள்கள் ஒன்றும் இல்லை." இங்கு "zero" என்பது எண்ணிக்கையைக் குறிக்கிறது. ஆனால் "There are none left." என்பது "எதுவும் மிச்சம் இல்லை" என்று பொருள்படும். இங்கு "none" என்பது பொருளின் இல்லாமையைக் குறிக்கிறது.

மற்றொரு உதாரணம், "The temperature is zero degrees Celsius." ("வெப்பநிலை பூஜ்ஜிய செல்சியஸ்.") இங்கு "zero" ஒரு குறிப்பிட்ட அளவைக் குறிக்கிறது. ஆனால் "None of my friends came to the party." ("எனது நண்பர்களில் யாரும் பார்ட்டிக்கு வரவில்லை.") என்பதில் "none" ஒரு குழுவில் எவரும் இல்லை என்பதைக் குறிக்கிறது.

"Zero" என்பது பெரும்பாலும் எண்களுடன் பயன்படுத்தப்படுகிறது, அதேசமயம் "none" என்பது பெயர்ச்சொற்களுடன் பயன்படுத்தப்படுகிறது. "None" என்பது "not one" அல்லது "not any" என்று பொருள்படும். இதனால், "none" என்பது ஒரு எதிர்மறை வார்த்தையாகவும் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

Happy learning!