Дар забони англисї, калимаҳои grief ва sorrow ҳарду ба маънои ғамгинї ва андӯҳ мебошанд, аммо фарқияте байни онҳо вуҷуд дорад. Grief одатан ба як ҳолати эмотсионалї нишон медиҳад, ки пас аз талафоти калон, мисли марги як наздик, рух медиҳад. Ин эҳсоси чуқур ва шадид аст, ки метавонад барои муддати тӯлонї идома ёбад. Sorrow бошад, мафҳуми васеътар дорад ва метавонад ба ҳар гуна эҳсоси ғамгинї нишон диҳад, на танҳо ба талафоти як шахс ё чиз.

Масалан:

• "She felt deep grief after the death of her grandmother." (Вай пас аз марги бибиаш андӯҳи сахт эҳсос кард.)
• "He expressed his sorrow for the loss of their home." (Вай барои аз даст додани хонаи онҳо ҳасрати худро баён кард.)

Дигар мисол:

• "The grief was so intense that she couldn’t function." (Андӯҳ ба ҳадде шадид буд, ки вай наметавонист кор кунад.)
• "Her sorrow over the lost opportunity was palpable." (Ғами ӯ аз имконияти аз даст рафта равшан буд.)

Чунин тафовутҳои нозук дар забони англисї нишон медиҳанд, ки чӣ тавр истифодаи калимаҳои дуруст метавонад барои беҳтар интиқол додани фикру афкору эҳсосоти шумо мусоидат кунад.
Happy learning!