คำว่า "anger" และ "rage" ในภาษาอังกฤษต่างก็หมายถึงความโกรธ แต่มีความรุนแรงและระดับความเข้มข้นที่แตกต่างกัน "Anger" เป็นความโกรธทั่วไป อาจเกิดขึ้นได้จากหลายสาเหตุและมีความรุนแรงระดับปานกลาง ส่วน "rage" หมายถึงความโกรธอย่างรุนแรงมาก เป็นความโกรธที่ควบคุมยากและมักแสดงออกอย่างรุนแรงกว่า คิดง่ายๆ ว่า "rage" คือ "anger" ในระดับที่รุนแรงกว่านั่นเอง

ลองดูตัวอย่างประโยคเปรียบเทียบกันนะคะ:

• He felt anger when his friend broke his phone. (เขาโกรธเมื่อเพื่อนทำโทรศัพท์ของเขาพัง) ประโยคนี้ใช้ "anger" เพราะเป็นความโกรธระดับปานกลาง เกิดจากการที่เพื่อนทำโทรศัพท์พัง ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าโมโหแต่ไม่ถึงขั้นรุนแรงมาก

• She was filled with rage when she saw the damage to her car. (เธอโกรธจัดเมื่อเห็นรถของเธอเสียหาย) ประโยคนี้ใช้ "rage" เพราะเป็นความโกรธที่รุนแรงมาก เกิดจากการที่รถของเธอเสียหาย ซึ่งเป็นเรื่องที่ทำให้เธอโกรธมากและอาจควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ยาก

• His anger subsided after he talked to his sister. (ความโกรธของเขาสงบลงหลังจากที่เขาคุยกับน้องสาว) ความโกรธในระดับปกติสามารถสงบลงได้ด้วยการพูดคุย

• His rage was uncontrollable; he screamed and shouted at everyone. (ความโกรธจัดของเขาควบคุมไม่ได้ เขาตะโกนและด่าทุกคน) ความโกรธจัดนั้นรุนแรงและยากที่จะควบคุม

นอกจากนี้ การใช้คำทั้งสองคำยังขึ้นอยู่กับบริบทของประโยคด้วย การสังเกตการใช้คำในประโยคต่างๆ จะช่วยให้เข้าใจความแตกต่างได้ดียิ่งขึ้น

Happy learning!