คำว่า "individual" และ "person" ในภาษาอังกฤษนั้นแม้จะดูเหมือนมีความหมายใกล้เคียงกัน คือหมายถึง "บุคคล" แต่ความหมายและการใช้ก็มีความแตกต่างกันอยู่ โดยทั่วไปแล้ว "person" เป็นคำที่ใช้ได้ทั่วไป หมายถึงคน ใช้ได้กับทุกเพศทุกวัย ส่วน "individual" นั้นมักจะเน้นความเป็นเอกเทศ เป็นคนๆ หรือเป็นหน่วยเดี่ยวๆ มากกว่า และอาจจะใช้ในบริบทที่ต้องการเน้นความแตกต่างหรือเอกลักษณ์ของแต่ละคน หรือเมื่อพูดถึงคนในฐานะหน่วยหนึ่งๆ ในกลุ่มใหญ่

ตัวอย่างเช่น:

• Person: There are five people in the room. (มีห้าคนอยู่ในห้อง) ประโยคนี้ใช้ "person" ได้อย่างเหมาะสม เพราะแค่บอกจำนวนคนโดยทั่วไป
• Individual: Each individual has their own unique talents. (แต่ละคนมีพรสวรรค์ที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง) ประโยคนี้ใช้ "individual" เพราะเน้นความเป็นเอกลักษณ์ของแต่ละคน

อีกตัวอย่างหนึ่ง:

• Person: He's a kind person. (เขาเป็นคนใจดี) ใช้ "person" ทั่วไป หมายถึงคนดีคนหนึ่ง
• Individual: The individual responsible for the damage will be punished. (บุคคลที่รับผิดชอบต่อความเสียหายจะถูกลงโทษ) ในประโยคนี้ใช้ "individual" เพราะเน้นไปที่บุคคลหนึ่งบุคคลที่กระทำผิด ไม่ใช่แค่คนทั่วไป

ลองสังเกตดูว่า ในบางกรณีสามารถใช้คำทั้งสองคำได้ แต่ความหมายจะนุ่มนวลแตกต่างกันเล็กน้อย การเลือกใช้คำให้ถูกต้องขึ้นอยู่กับบริบทของประโยค ยิ่งฝึกฝนมากเท่าไหร่ก็ยิ่งเข้าใจความแตกต่างได้มากขึ้นเท่านั้น

Happy learning!