หลายคนอาจจะสงสัยว่าคำว่า "infant" กับ "baby" ในภาษาอังกฤษต่างกันยังไง จริงๆ แล้วทั้งสองคำแปลว่า "เด็กทารก" เหมือนกัน แต่ก็มี nuance หรือความหมายที่แตกต่างกันเล็กน้อย โดยทั่วไปแล้ว "baby" เป็นคำที่ใช้ได้กว้างกว่า หมายถึงเด็กทารกตั้งแต่แรกเกิดจนถึงอายุประมาณ 1-2 ขวบ ส่วน "infant" มักจะใช้กับเด็กทารกที่อายุน้อยกว่า โดยเฉพาะในบริบททางการแพทย์หรือทางกฎหมาย

ตัวอย่างเช่น เราอาจจะใช้คำว่า "baby" ในประโยคทั่วไป เช่น:

• "Look at that cute baby!" (ดูสิ เด็กทารกคนนั้นน่ารักจัง!)
• "My baby is sleeping soundly." (ลูกน้อยของฉันกำลังนอนหลับอย่างสบาย)

แต่เราจะใช้คำว่า "infant" ในประโยคที่ต้องการเน้นถึงวัยที่ยังเล็กมาก หรือในบริบททางการมากกว่า เช่น:

• "The infant was born prematurely." (เด็กทารกคลอดก่อนกำหนด)
• "The hospital provides special care for infants." (โรงพยาบาลให้การดูแลเป็นพิเศษสำหรับทารก)
• "Infant mortality rates have decreased significantly." (อัตราการตายของทารกได้ลดลงอย่างมาก)

สังเกตได้ว่า "infant" มักใช้ในประโยคที่เกี่ยวกับสุขภาพ สถิติ หรือข้อมูลทางการมากกว่า ในขณะที่ "baby" ใช้ได้ในชีวิตประจำวันทั่วไป ดังนั้นการเลือกใช้คำจึงขึ้นอยู่กับบริบทและสถานการณ์

Happy learning!