คำว่า "smooth" และ "soft" ในภาษาอังกฤษนั้นแม้จะดูคล้ายกันและบางครั้งใช้ได้ในบริบทที่ใกล้เคียงกัน แต่จริงๆ แล้วมีความหมายที่แตกต่างกันอย่างชัดเจน "Smooth" หมายถึงพื้นผิวที่เรียบลื่น ไม่มีอะไรขรุขระ สัมผัสแล้วรู้สึกเนียน ส่วน "soft" หมายถึงความนุ่มนวล อ่อนนุ่ม สัมผัสแล้วรู้สึกไม่แข็งกระด้าง อาจจะไม่จำเป็นต้องเรียบเสมอไป

ลองดูตัวอย่างประโยคเปรียบเทียบกันดูนะคะ:

• Smooth: The baby's skin is so smooth. (ผิวของเด็กทารกเนียนมาก)

  • ในประโยคนี้เน้นถึงความเรียบลื่นของผิวเด็ก ไม่ใช่ความนุ่มนวลเพียงอย่างเดียว

• Soft: The baby's skin is so soft. (ผิวของเด็กทารกนุ่มมาก)

  • ประโยคนี้เน้นความนุ่มนวลของผิวเด็ก อาจจะเรียบหรือไม่เรียบก็ได้ เช่น ผิวเด็กอาจจะนุ่มแต่มีขนอ่อนๆ

• Smooth: The road is smooth and easy to drive on. (ถนนเรียบและขับขี่ง่าย)

  • เน้นถึงความเรียบของถนน ทำให้ขับขี่ได้สะดวก

• Soft: The pillow is soft and comfortable. (หมอนนุ่มและสบาย)

  • เน้นถึงความนุ่มนวลของหมอน ทำให้รู้สึกสบายเวลาหนุน

• Smooth: He has a smooth voice. (เขามีเสียงที่นุ่มนวล/ไพเราะ)

  • ในกรณีนี้ smooth หมายถึงเสียงที่ฟังแล้วไพเราะ ไม่ขรุขระ ไม่ใช่เสียงที่ดังหรือเบา

• Soft: She has a soft voice. (เธอมีเสียงที่เบา/อ่อนโยน)

  • ในกรณีนี้ soft หมายถึงเสียงที่เบา อ่อนโยน ไม่ใช่เสียงที่ดังหรือแข็งกร้าว

สังเกตได้ว่า "smooth" มักจะใช้กับสิ่งที่สัมผัสได้ หรือแม้แต่เสียง ที่เน้นความเรียบ ลื่น ไม่มีอะไรขัดขวาง ส่วน "soft" จะเน้นความนุ่มนวล อ่อนโยน ไม่แข็งกระด้าง ซึ่งอาจจะเรียบหรือไม่เรียบก็ได้

Happy learning!