Madalas nating marinig ang mga salitang "absolute" at "total" sa wikang Ingles, at minsan, nagiging malabo ang pagkakaiba ng dalawa. Pareho silang nagpapahiwatig ng kabuuan o completeness, pero mayroong subtle na pagkakaiba sa kanilang gamit. Ang "absolute" ay tumutukoy sa isang bagay na walang anumang pag-aalinlangan, walang kundisyon, o walang limitasyon. Samantala, ang "total" ay tumutukoy sa kabuuan ng isang bagay, isang pinagsamang halaga o bilang.

Halimbawa, kung sasabihin nating "absolute silence," (Ganap na katahimikan) ibig sabihin ay walang kahit anong ingay na naririnig. Walang exceptions. Samantalang, kung sasabihin nating "total silence," (Kabuuang katahimikan) maaaring mayroong kaunting ingay pa rin, pero sa kabuuan, tahimik pa rin ang paligid. Ang "absolute" ay mas extreme at definitive kaysa sa "total."

Isa pang halimbawa: "He has absolute power." (Mayroon siyang ganap na kapangyarihan.) Ibig sabihin, walang limitasyon ang kanyang kapangyarihan. Samantalang, "He has total control of the situation." (Mayroon siyang ganap na kontrol sa sitwasyon.) Maaaring may mga minor challenges pa rin, pero sa kabuuan, nasa kontrol niya ang sitwasyon.

Tingnan natin ang isang numerical example: "The absolute value of -5 is 5." (Ang absolute value ng -5 ay 5.) Dito, ang "absolute" ay nagpapahiwatig ng magnitude o laki lamang ng bilang, hindi ang sign. Samantalang, "The total number of students is 50." (Ang kabuuang bilang ng mga estudyante ay 50.) Dito, ang "total" ay simple lang na nagbibigay ng kabuuang bilang.

Isa pang pagkakaiba ay ang paggamit ng "absolute" sa mga pang-uri. Maaari nating sabihin "absolute trust" (ganap na tiwala) o "absolute certainty" (ganap na katiyakan). Hindi naman natin karaniwang ginagamit ang "total" sa ganitong paraan.

Happy learning!