Madalas na nagkakalito ang mga nag-aaral ng Ingles sa paggamit ng mga salitang "affirm" at "assert." Pareho silang nagpapahayag ng pagsang-ayon o pagtitiyak, pero mayroong pagkakaiba sa kanilang intensidad at konteksto. Ang "affirm" ay mas malumanay at nagpapahiwatig ng pagsang-ayon o pagpapatunay ng isang bagay na mayroon nang paniniwalaan. Samantalang ang "assert" ay mas matapang at nagpapahiwatig ng pagtatanggol o paggigiit ng isang paniniwala, kahit na mayroong pagtutol. Mas aktibo at direkta ang "assert" kumpara sa "affirm.

Halimbawa:

• Affirm: "I affirm my commitment to the project." (Pinagtitibay ko ang aking pangako sa proyekto.)
• Assert: "She asserted her right to speak." (Iginiit niya ang kanyang karapatan na magsalita.)

Sa unang halimbawa, ang paggamit ng "affirm" ay nagpapakita ng isang positibong pagsang-ayon sa isang pangako. Samantala, sa ikalawang halimbawa, ang paggamit ng "assert" ay nagpapakita ng mas malakas na paggigiit ng isang karapatan, na nagpapahiwatig na maaaring mayroong pagtutol dito.

Isa pang halimbawa:

• Affirm: "He affirmed that he was innocent." (Pinatunayan niya na siya ay inosente.)
• Assert: "He asserted his innocence despite the evidence against him." (Iginiit niya ang kanyang pagiging inosente sa kabila ng mga ebidensya laban sa kanya.)

Makikita sa mga halimbawang ito kung paano naiiba ang dalawang salita. Ang "affirm" ay parang pag-uulit o pagpapatunay ng isang katotohanan, habang ang "assert" naman ay isang mas aktibong pagtatanggol o paggigiit ng isang paniniwala, kahit na may pagsalungat.

Happy learning!