Madalas na naguguluhan ang mga nag-aaral ng Ingles sa pagkakaiba ng "deny" at "reject." Bagamat pareho silang nagpapahiwatig ng pagtanggi, mayroong subtleng pagkakaiba sa kanilang gamit. Ang "deny" ay karaniwang ginagamit sa pagtanggi ng katotohanan o pag-iral ng isang bagay, samantalang ang "reject" ay ginagamit sa pagtanggi ng isang bagay, tao, o alok. Mas malawak ang saklaw ng "reject" kumpara sa "deny."

Halimbawa, kung sasabihin mong "He denied committing the crime," ibig sabihin ay tinanggihan niya na nagkasala siya. ( Sya ay tumanggi na nagkasala sya. ) Dito, tinatanggihan ang katotohanan ng isang pangyayari. Samantala, kung sasabihin mong "She rejected his proposal," ibig sabihin ay tinanggihan niya ang alok o panukala ng lalaki. (Tinanggihan nya ang panukala ng lalaki.) Hindi naman dito tinatanggihan ang katotohanan ng panukala, kundi ang mismong panukala mismo.

Isa pang halimbawa: "The company denied his application." (Tinanggihan ng kompanya ang kanyang aplikasyon.) Dito, tinatanggihan ng kompanya ang pagiging totoo ng kanyang kwalipikasyon o ang kanyang karapatan na makuha ang inaaplayan. Habang, "She rejected the job offer." (Tinanggihan nya ang alok sa trabaho.) Dito, ang mismong alok ang tinanggihan, hindi ang katotohanan ng alok.

Sa madaling salita, gamitin ang "deny" kung tinatanggihan mo ang isang katotohanan o isang akusasyon. Gamitin naman ang "reject" kung tinatanggihan mo ang isang bagay, tao, o alok.

Mas malalim pang pag-aaral ang kailangan para lubusang maunawaan ang dalawang salita. Mag-aral pa kayo ng maraming halimbawa para mas maging malinaw sa inyo ang pagkakaiba nila.

Happy learning!