Madalas nating gamitin ang mga salitang "infant" at "baby" na parang magkapareho lang ang ibig sabihin, pero mayroong pagkakaiba. Sa madaling salita, ang "infant" ay mas pormal at teknikal na salita na tumutukoy sa isang sanggol sa unang taon ng kanyang buhay. Samantalang ang "baby" ay mas impormal at malawakang ginagamit para sa mga sanggol sa unang ilang taon ng kanilang buhay. Kaya naman, halos lahat ng infant ay baby, pero hindi lahat ng baby ay infant.

Halimbawa, sa ospital, madalas gamitin ang "infant" sa mga medical records o sa pag-uusap ng mga doktor at nars. Sa pang-araw-araw na buhay naman, mas komon ang paggamit ng "baby."

• Example 1 (Infant): The infant weighed only 5 pounds at birth. (Ang sanggol ay tumimbang lamang ng 5 pounds noong ipanganak.)

• Example 2 (Baby): My baby loves to play with her rattle. (Gustong-gusto ng baby ko na laruin ang kanyang rattle.)

• Example 3 (Infant): The doctor examined the infant carefully. (Maingat na sinuri ng doktor ang sanggol.)

• Example 4 (Baby): The baby giggled when her mother tickled her. (Tumawa ang baby nang kilitiin siya ng kanyang ina.)

Maaari din nating gamitin ang "baby" para sa mga mas malalaking bata, pero hindi na natin magagamit ang "infant." Halimbawa, "baby brother" o "baby sister" ay karaniwang ginagamit kahit ang kapatid ay nasa edad na 2 o 3 taon na. Hindi naman natin masasabing "infant brother" o "infant sister".

Kaya sa susunod, tandaan ang pagkakaiba ng dalawang salita na ito upang mas maayos ang paggamit mo ng Ingles.

Happy learning!