Madalas na naguguluhan ang mga estudyante sa pagkakaiba ng dalawang salitang Ingles na “omit” at “exclude.” Bagama’t pareho silang may kinalaman sa pag-alis o pag-iwas sa isang bagay, mayroong pagkakaiba sa konteksto ng paggamit nila. Ang “omit” ay tumutukoy sa pagkalimot o di-sinasadyang pag-alis ng isang bagay, habang ang “exclude” ay isang sinadyang pag-alis o pagbubukod. Mas aktibo ang pagkilos sa “exclude” kaysa sa “omit.”

Halimbawa, kung may isang bahagi ng isang takdang-aralin na hindi mo sinasadyang isinulat, maaari mong sabihin na “I omitted a part of my assignment.” (Naligtaan ko ang isang bahagi ng aking takdang-aralin.) Pero kung sinadya mong alisin ang isang tao sa isang grupo, sasabihin mo, “I excluded him from the group.” (Inalis ko siya sa grupo.)

Isa pang halimbawa: “The recipe omits the use of sugar.” (Ang resipe ay hindi gumagamit ng asukal.) Dito, hindi sinasadyang inalis ang asukal. Samantalang, “The teacher excluded John from the field trip because of his misbehavior.” (Inalis ng guro si John sa field trip dahil sa kanyang masamang pag-uugali.) Dito, sinadyang inalis si John.

Tingnan natin ang isa pang pagkakaiba: maaari mong “omit” ang isang detalyeng hindi mahalaga, pero “exclude” mo ang isang tao na hindi kaaya-aya o hindi karapat-dapat.

Sa madaling salita, ang “omit” ay passive, habang ang “exclude” ay active. Isaalang-alang ang intensyon ng pag-alis—sinasadya ba o hindi? Ito ang susi sa pag-unawa sa pagkakaiba ng dalawang salita.

Happy learning!