Madalas na naguguluhan ang mga estudyante ng Ingles sa pagkakaiba ng "pride" at "dignity." Bagama't pareho silang may kinalaman sa pagpapahalaga sa sarili, magkaiba ang konotasyon nila. Ang "pride" ay maaaring maging positibo o negatibo, depende sa konteksto. Maaaring ito ay isang masayang pakiramdam ng tagumpay o accomplishment (positibo), o kaya naman ay isang kayabangan o pagmamataas (negatibo). Samantalang ang "dignity" ay halos palaging positibo, at tumutukoy sa paggalang sa sarili at sa karapatan ng isang tao na tratuhin nang may pagpapahalaga.

Halimbawa, ang "I felt a surge of pride when I graduated." (Naramdaman ko ang isang pag-usbong ng pagmamalaki nang maka-graduate ako.) ay nagpapakita ng positibong "pride," isang masayang damdamin dahil sa isang tagumpay. Samantala, ang "He spoke with such pride, it was almost arrogant." (Nagsasalita siya nang may pagmamalaki, halos mayabang na.) ay nagpapakita ng negatibong "pride," isang kayabangan.

Sa kabilang banda, ang "She maintained her dignity despite the insults." (Pinanatili niya ang kanyang dignidad sa kabila ng mga pang-iinsulto.) ay nagpapakita ng "dignity" bilang pagpapahalaga sa sarili at pagtanggi sa pang-iinsulto. Ang dignidad ay tungkol sa pagiging karapat-dapat sa respeto, hindi lamang sa sariling pananaw kundi sa pananaw rin ng iba. Isa pang halimbawa: "It is important to treat everyone with dignity." (Mahalagang pakitunguhan ang lahat nang may dignidad.) Dito, ang dignidad ay tumutukoy sa pagrespeto sa karapatan ng ibang tao.

Ang "pride" ay maaaring mawala o makuha, depende sa mga pangyayari. Ang "dignity," sa kabilang banda, ay isang likas na karapatan ng bawat tao at hindi dapat mawala. Maaaring makompromiso ito, ngunit hindi dapat mawala.

Happy learning!