Madalas nating marinig ang mga salitang "unnecessary" at "superfluous" sa pag-aaral ng Ingles, at minsan, naguguluhan tayo kung ano nga ba ang pagkakaiba nila. Pareho silang nangangahulugang "hindi kailangan," pero may kaunting pagkakaiba sa konteksto. Ang "unnecessary" ay tumutukoy sa isang bagay na hindi mahalaga o hindi kinakailangan para makamit ang isang layunin. Samantalang ang "superfluous" naman ay tumutukoy sa isang bagay na sobra-sobra na, lampas na sa kinakailangan, at maaaring ma-consider na wasteful o excessive.

Halimbawa:

• Unnecessary: "His long explanation was unnecessary; a simple 'yes' would have sufficed." (Ang mahabang paliwanag niya ay hindi kinakailangan; isang simpleng 'oo' ay sapat na.)

• Unnecessary: "It's unnecessary to bring so many bags for a day trip." (Hindi na kailangan pang magdala ng maraming bag para sa isang araw na lakad.)

• Superfluous: "All the extra decorations were superfluous; they only cluttered the room." (Lahat ng dagdag na dekorasyon ay sobra-sobra na; nagkalat lang sila sa kwarto.)

• Superfluous: "Adding more sugar to the cake was superfluous; it was already sweet enough." (Ang pagdagdag pa ng asukal sa cake ay sobra-sobra na; sapat na ang tamis nito.)

Sa madaling salita, ang "unnecessary" ay tumutukoy sa isang bagay na hindi kailangan, habang ang "superfluous" ay tumutukoy sa isang bagay na sobra-sobra na at hindi na kailangan pa. Pareho silang nagpapahiwatig ng hindi pagiging essential pero may iba't ibang antas ng pagiging hindi kailangan.

Happy learning!