Madalas na naguguluhan ang mga nag-aaral ng Ingles sa pagkakaiba ng "zero" at "none." Pareho silang nagpapahiwatig ng kawalan o wala, pero mayroon silang magkaibang gamit. Ang "zero" ay tumutukoy sa bilang na wala, samantalang ang "none" ay tumutukoy sa kawalan ng isang bagay o bilang. Mas madaling maintindihan ito sa pamamagitan ng mga halimbawa.

Halimbawa, sa matematika, sasabihin mong "The answer is zero" (Ang sagot ay zero). Dito, malinaw na tumutukoy ito sa bilang na wala. Sa Tagalog, puwede ring sabihin na "Ang sagot ay wala," o "Ang sagot ay sero."

Samantala, ang "none" ay ginagamit kapag tinutukoy ang kawalan ng mga bagay o tao. Sabihin natin, "None of my friends came to the party." (Wala sa mga kaibigan ko ang dumating sa party). Dito, hindi na bilang ang tinutukoy kundi ang kawalan ng mga tao. Ang katumbas nito sa Tagalog ay "Wala sa mga kaibigan ko ang dumating sa party." Hindi natin masasabing "Zero of my friends came to the party" dahil mali ang konteksto.

Isa pang halimbawa: "There are zero apples in the basket." (May zero na mansanas sa basket.) Ito ay tumutukoy sa bilang ng mansanas. Habang ang "There are none left" (Wala nang natira) ay tumutukoy sa kawalan ng mga mansanas na natira. Ang Tagalog nito ay "Wala nang natitirang mansanas."

Ang "zero" ay mas madalas gamitin sa mga konteksto ng bilang at matematika, samantalang ang "none" ay ginagamit sa mga konteksto kung saan tinutukoy ang kawalan ng mga bagay, tao, o pangyayari.

Happy learning!