Madalas nating marinig ang mga salitang "zone" at "sector" sa Ingles, at minsan ay nagiging malabo ang pagkakaiba ng dalawa. Pareho silang tumutukoy sa mga bahagi o lugar, pero mayroong pagkakaiba sa konteksto ng paggamit. Ang "zone" ay karaniwang tumutukoy sa isang lugar na may partikular na katangian o layunin, samantalang ang "sector" ay mas madalas tumukoy sa isang bahagi ng isang mas malaking lugar o grupo, na kadalasang may kaugnayan sa ekonomiya o lipunan.

Halimbawa, "no-parking zone" ay nangangahulugang lugar na bawal mag-park ng sasakyan. ( No-parking zone - Lugar na bawal mag-park ng sasakyan). Samantala, ang "agricultural sector" ay tumutukoy sa bahagi ng ekonomiya na may kinalaman sa agrikultura. (Agricultural sector - Sektor ng agrikultura).

Isa pang halimbawa, "war zone" ay isang lugar na may digmaan. (War zone - Lugar na may digmaan). Habang ang "public sector" ay tumutukoy sa bahagi ng ekonomiya na kontrolado ng pamahalaan. (Public sector - Sektor publiko).

Maaari ding gamitin ang "zone" para sa mga lugar na may natatanging katangian, tulad ng "time zone" ( time zone - time zone / oras na sona). Sa kabilang banda, ang "financial sector" ay tumutukoy sa mga institusyon at kompanya na may kinalaman sa pananalapi. (Financial sector - Sektor pinansyal).

Ang pagkakaiba ay nakasalalay sa konteksto. Kung tumutukoy sa isang lugar na may partikular na katangian o layunin, mas angkop gamitin ang "zone." Kung ang tinutukoy ay isang bahagi ng isang mas malaking sistema, lalo na sa aspeto ng ekonomiya o lipunan, mas angkop gamitin ang "sector."

Happy learning!